Op zaterdag 16 maart stond een absolute kraker op het programma. De nummers één van de competitie gingen vol goede moed met de bus richting Workum. De Jousters hadden tot dan toe nog geen wedstrijd verloren, het enige puntverlies dat geleden werd waren gelijke spelen, tegen respectievelijk DWP, Oosterwolde en Nijland. Ook Workum presteert uitstekend in de competitie, de laatste verliespartij dateert alweer van 4 november. Kortom: een wedstrijd van het allergrootste belang.

Dit leek vooral Workum zich het meest te beseffen na het startsignaal van scheidsrechter R. Letschert. De Jousters begonnen op dramatische wijze, en was daarmee volledig schuldig aan de vroege achterstand, al binnen een minuut. Een duel werd niet goed opgepakt door William en Tjalling, waarna de bal enigszins fortuinlijk bij de Workummer-voorhoede terechtkwam. De thuisploeg wist hier wel raad mee, en schoot de bal tergend langzaam achter keeper Maik Stuiver: 1-0. De vraag die iedereen zichzelf stelde: zijn wij dan eindelijk wakker nu?

Het antwoord was volmondig ja. Wat daarna volgde was op voetballend gebied één van de betere helften aan de kant van Joure. Bij vlagen werden de mannen uit Workum weggetikt, zoek gespeeld. Hoofdrol hierin was weggelegd voor William Vermaning, en ook Nils Dölle en Stijn Terpstra lieten zich regelmatig van hun beste kant zien. Ondanks dit fantastische spel leidde het niet tot al te veel kansen. Iets om aan te werken: die oh zo belangrijke eindpass, waardoor je jezelf kan belonen voor het goede voetbal. Niet geheel onbelangrijk, immers: met goed voetbal alleen kom je er niet. Kansen zijn nodig, doelpunten zijn nodig. Halverwege de eerste helft kreeg Stijn een enorme kans op de gelijkmaker, maar zijn schot werd uitstekend gekeerd door de doelman van Workum. Echter tot ieders vreugde (althans, aan Jouster zijde uiteraard) kwam dat meer dan verdiende doelpunt. De man die al het hele seizoen aast op zijn goal. De man die fantastisch voetbalt dit seizoen, de man die zorgt dat menig tegenstander scheel ziet na de wedstrijd, de man die misschien wel het eerste van Joure belichaamd in het huidige seizoen: fantastisch voetbal, weinig (nooit) iets afmaken. Maar vandaag niet. Milan was on fire, zoals dat tegenwoordig heet. Met een listig schot vanaf de zestien meter bolde het net achter de keeper van Workum: 1-1. Dit had absoluut niet de ruststand hoeven zijn. Zo kreeg Bent nog een enorme kans op de 1-2, maar wist dit jammer genoeg niet te verzilveren.

De tweede helft bleek voor Joure een rampzalige helft. Het spel was iets minder, ook al kwam Workum er niet dusdanig aan te pas om het de Jousters extreem lastig te maken. Maar de duels wisten zij te winnen op het middenveld, de zogenaamde ‘tweede ballen’ wisten zij te veroveren. En dus kwamen de Jousters steeds moeilijker aan het goede spel toe dat zij in de eerste helft wel wisten te spelen. Toch werd een aantal keer de bal goed achter de verdediging gelegd, waardoor Joris net te kort kwam om één op één op de keeper af te gaan, en Diego aan zijn tegenstander wist te ontkomen die vervolgens een duidelijke overtreding beging op de rand van de zestien. Iets wat niet beloond werd met een vrije trap, één van de weinige fouten van de verder uitstekend fluitende scheidsrechter. Helaas vielen twee belangrijke smaakmakers uit: zowel Stijn als Nils moesten het veld verlaten.
Tel daar een aantal momenten van concentratiegebrek bij op, en je voelt het al aankomen. Een lange bal vanaf de doeltrap van Joure werd gemakkelijk veroverd door Workum, waarna zich een enorm gat op het middenveld toonde. Deze laksheid bij de Jousters werd kei- en de keihard afgestraft. Alsof het gehele elftal inclusief de wisselspelers om de zestien stonden tegenover de vier Jouster verdedigers, werd gemakkelijk de vrije man gevonden. Het moet gezegd worden dat die vrije man het nodige geluk aan zijn zijde had, maar dat heb je soms nodig: 2-1 voor de thuisploeg, en een keiharde klap voor de Jousters.

Logischerwijs moesten de gastspelers op zoek naar de gelijkmaker. En dus werd er steeds aanvallender gespeeld, wat op een vrije trap van Milan na helaas niet tot significante mogelijkheden leidde. Wel ontstonden er enorme ruimtes, een onvermijdelijkheid wegens het aanvallende spel van Joure. En dus kregen de Jousters wederom de deksel op de neus. Waar Maik in eerste instantie een zeer belangrijke en klasse redding maakte, eindigde even later een counter van Workum achter Maik, waarna de nederlaag onvermijdelijk leek te zijn. Maar, een wedstrijd is pas afgelopen als de scheidsrechter gefloten heeft, zo dacht Milan. Die krulde een vrije trap prachtig in de linkerhoek, en door het vele tijdrekken was er nog tijd voor Joure om op zoek te gaan naar de gelijkmaker. Hoe er vervolgens om werd gegaan met het balbezit was helaas niet om over naar huis te schrijven. Voorzetten die keer op keer in de handen van de keeper belanden, dat mag niet gebeuren in zo’n belangrijke fase van de wedstrijd. Wel kwam Bent nog dichtbij, maar zijn inzet met links scheerde vlak langs de bovenkant van de lat. Een handsbal op de helft van de tegenstander werd vervolgens niet afgestraft met een vrije trap en dus een laatste mogelijkheid, waardoor de 3-2 eindstand op het scoreboard bleef staan. Een bittere pil voor Joure, die absoluut wel een puntje had verdiend, maar in plaats daarvan de concurrentie in de nek voelt hijgen. Als volgende week tegen DWP wordt gewonnen, en een week later de inhaalwedstrijd tegen CVVO ook, dan bedraagt het verschil alsnog 3 punten, maar het zorgt er allerminst voor dat wij op ons lauweren kunnen rusten.

Volgende week wacht een kans op revanche voor Joure: DWP komt op bezoek. In de uitwedstrijd liet Joure ietwat onverdiend twee punten liggen, in de laatste minuut werd het nog gelijk. Kortom: aankomende zaterdag beloofd een prachtige pot te worden, ongetwijfeld vol strijd, passie, vechtlust en hopelijk wederom mooi voetbal. Want dat is iets dat meegenomen kan worden vanuit de eerste helft tegen Workum. Kop er weer voor, aankomende zaterdag. Kom vooral in groten getale kijken!